یکی از شایع ترین روش ها، تحریک عمقی مغز است. در این روش، الکترودی در مغز کاشته می شود که مانع بروز علائم شدید بیماری پارکینسون خواهد شد.
برای فرد مبتلا به پارکینسون گزینههای درمانی مختلفی موجود است. البته، درمان کاملی وجود ندارد؛ ولی داروها و گاهی جراحی میتواند مؤثر باشد.
تبلیغات
احتمال اینکه در آینده مبتلا شوید می تواند وجود داشته باشد ولی در حال حاضر به این بیماری مبتلا نیستید.
تقریباً در همه موارد ، دارو برای کمک به مدیریت علائم جسمی و روانی مورد نیاز است.
موقعیت جغرافیایی ممکن است یکی از دلایل این خطر بیشتر باشد.
۱. عوارض جانبی داروها: برخی از داروهای خاص که برای درمان مشکلات روانی نظیر روانپریشی یا افسردگی مصرف میشوند، ممکن است موجب بُروز علائمی نظیر علائم بیماری پارکینسون شوند.
علت دقیق بیماری پارکینسون مشخص نیست. ممکن است عوامل ژنتیکی و محیطی دخالت داشته باشند.
یا فلج لرزان ، پس از آلزایمر دومین بیماری مهم جهان می باشد. این بیماری، به معنای مرگ و اختلال عملکرد سلول های عصبی یا نورون ها می باشد. نوعی اختلال پیش رونده سیستم عصبی مرکزی است و روی سلول های عصبی مغز تولید کننده دوپامین تاثیر می گذارد.
این دارو برای حرکات غیر ارادی (دیسکینزی) که از عوارض جانبی لوودوپا هستند، تسکین کوتاه مدت می دهد.
علائم غیر حرکتی ممکن است در بسیاری از افراد نیاز به درمان اضافی داشته باشد. این علائم می توانند با پیشرفت بیماری پیشرفت کنند.
با بروز پارکینسون در بدن، آنتی اکسیدانها از تعادل خارج میشوند و رادیکالهای آزاد در بدن ایجاد میشوند. اما با استفاده از برخی از مواد غذایی میتوان آنها را کنترل کرد که عبارتند از:
این مقیاس بر بیماری پارکینسون پاورپوینت اساس پیشرفت بیماری پارکینسون به پنج مرحله تقسیم می شود. این پنج مرحله به پزشکان کمک می کند تا میزان پیشرفت بیماری را ارزیابی کنند.
برخی از افراد سال ها قبل از ابتلا به پارکینسون این علائم را نشان می دهند و برخی پس از آن نیز بروز می کنند.